( สปอยล์!!!!อย่างสุดๆๆๆๆ )
ถึงแม้เวอร์ไทยจะต่างจากเวอร์ไต้หวัน จนดูตลาดไปซักหน่อย แต่ก็ไม่ใช่ละครที่แค่แย่งผัวแย่งเมียแน่นอน
ดูเวอร์ไต้หวันมานานแล้ว จนลืมชื่อตัวละครในเรื่องไปหมดแล้ว แต่ยังเป็นละครเรื่องหนึ่งที่ชอบมากที่สุดจนถึงวันนี้
ส่วนตัวคิดว่า เวอร์ไต้หวัน เป็นละครที่น่าทึ่งและดีมาก มีสาระ "มาก" เรียลดี ดูแล้วได้คิด
ขอพูดถึงเวอร์ไต้หวันก่อน
แม้หน้าหนัง รวมถึงชื่อละคร จะดูตลาดมาก ชวนให้คิดว่าจะเป็นแค่ละครร้ายๆ แรงๆ แย่งผัวแย่งเมีย แย่งผู้ แค่ดูเอาสะใจ
แต่เอาเข้าจริง หน้าปกไม่ได้ตัดสินเนื้อใน
ละครไม่ได้เน้นเรื่องความเลวของผัวกับน้องเมีย หรือความแสนดีของนางเอก ที่จะทำให้เรารู้สึกว่า ละค้รละครหรือน้ำเน่ามาก
แต่ละครเสนอให้เห็นในมุมที่ลึกขึ้น เหมือน "วิเคราะห์" เจาะลึก
ให้เรามองเห็นว่า ทุกอย่างที่เกิดขึ้น มันมี เหตุผล ของมัน มันมีที่มาที่ไป ไม่ได้เกิดขึ้นลอยๆ
บทละครทำให้เข้าใจว่า ทำไมผัวกับน้องเมีย ถึงได้เลวได้ขนาดนั้น แล้วทำไมนางเอกถึงแสนดี
ละครทำให้เห็นว่า พฤติกรรมของคนแต่ละคน มันมี สาเหตุ ไม่ว่า สาเหตุนั้น จะมี "เหตุผล" หรือไม่ก็ตาม
ตรงนี้คือสิ่งที่ทำให้ละครมีความสมเหตุสมผล มีความเป็นไปได้
และยังทำให้เป็นละครผัวเมียที่ แตกต่าง และไม่ น้ำเน่า
อย่างความเลวของธาดา
อาจมีหลายคนคิดว่า ธาดาเวอร์ไต้หวัน เลวกว่าเวอร์ไทย โดยเฉพาะที่เอากับน้องเมียบนเตียงที่นอนกับเมีย
และฉากที่แสดงความใจดำอย่างถึงที่สุด บังคับจับมือเมีย เซ็นต์ใบหย่าบนเตียงในโรงบาล ทั้งๆ ที่เมียนอนแบ่บอยู่
พฤติกรรมแบบนี้ก็เลวนั่นแหละ ถ้าเป็นละครแย่งผัวแย่งเมียทั่วไป เราก็คงก่นด่าประณาม อย่าง "ไม่เข้าใจ" จริงๆ ว่า
เขาเลวถึงขนาดนี้ ได้ยังไง ทำแบบนี้กับเมียที่แสนดีได้ลงคอได้ยังไง
รวมถึงอิน้องเมียด้วย เนรคุณพี่สาวที่แสนดีได้ลงคอได้ยังไง (ฉากตอนท้ายเรื่อง ที่คืนกล่องที่พี่สาวเตรียมให้ไปทำงานวันแรกสะเทือนใจมาก)
แต่ละครนำเสนอให้เข้าใจว่า ผัวกับน้องเมียในเวอร์ไต้หวัน เป็นคนที่ "ขาด" ในสิ่งเดียวกัน คือ ความรัก
อิน้องเมียบ้านมีปัญหา ขาดความรักความอบอุ่นจากครอบครัว
ส่วนอิผัว ที่จริงไม่ได้ขาดอะไรหรอก แต่คิดไปเองว่าตัวเองขาด ในสิ่งที่ตัวเองคิดว่า เป็น "รักแท้"
อิตัวผัวตอนแรกก็ยังไม่รู้ว่าตัวเอง ขาด หรอก มารู้ตอนที่เจอน้องเมียแล้วนั่นแหละ แล้วคิดไปเองว่า
เมียที่อยู่ด้วยทุกวันนี้ ยังไม่ใช่คนที่ใช่ (ไอ่เวร)
แล้วทั้ง 2 คนนี้ ยังมีเหมือนกันอีกอย่างคือ ทั้งคู่เป็นคน โลกสวย
ด้วยความ ขาด "ความรัก" ที่คนนึงขาดจริง กับอีกคนที่ คิดไปเอง ที่บวกกับความมักมาก หลงรูปด้วย
ทำให้ 2 คนนี้เพ้อเจ้อกันไปเองซะใหญ่โตว่า ได้มาเจอ "รักแท้" เข้าแล้ว
และด้วยความ "โลกสวย" ด้วยกันทั้งคู่ ทำให้เกิดอุดมการณ์ที่คิดไปเองว่ายิ่งใหญ่ว่า
สามารถ "ทำทุกอย่างได้เพื่อรักแท้"
ซึ่งหมายรวมถึง สามารถ "ทิ้ง" ทุกสิ่งทุกอย่างได้ เพื่อรักแท้ของเรา โดยไม่รู้สึกผิดด้วย
โดยเอาคำว่า รักแท้ มาบังสำนึกผิดชอบชั่วดี
นี่ก็คือที่มา ที่ทำให้ทั้ง 2 คน ร่วมกันทำอะไรที่ร้ายกาจมาก กับเมีย กับพี่สาวของตัวเองได้ โดยไม่รู้สึกผิดซักนิดเดียว
แถมยังคิดว่า คนอื่นๆ ที่ไม่เห็นด้วยและตำหนิประณาม คือพวกคนที่ขัดขวาง รักแท้ ของพวกเขาซะด้วยซ้ำ
คนอื่นตังหากที่ผิด ไม่ใช่พวกเขา 2 คน ซึ่งสามารถอุทิศทุกอย่างได้เพื่อรักแท้ (ที่คิดไปเองและเข้าข้างตัวเอง)
การที่ธาดาเวอร์ไต้หวัน ยอมทิ้งสมบัติให้เมียกะลูก ยอมไปแต่ตัว ไม่ใช่เพราะยังมีความดีหลงเหลืออะไรหรอก
แต่เพราะคิดว่า ตัวเองกำลังทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ เพื่อรักษาอุดมการณ์ รักแท้ ตังหาก
และที่ธาดาเวอร์ไต้หวัน สามารถทำในสิ่งที่ใจดำอำมหิต ให้เมียเซ็นใบหย่าในโรงบาล ก็เพราะสาเหตุเดียวกันนี้แหล
อยากพิสูจน์รักแท้ให้น้องเมียเห็น
นี่คือสิ่งที่เราคิดว่า ดีที่สุด ของการเขียนบทเวอร์ไต้หวัน
ทำให้เราเข้าใจพฤติกรรมของตัวละคร โดยเฉพาะพวกตัวร้าย
ว่าต้องมีตรรกะวิบัติพังพินาศถึงเบอร์ไหน ถึงได้ลงมือทำร้ายจิตใจคนอื่นได้ถึงเพียงนี้
ส่วนที่คิดว่าธาดาไทย เลวกว่าเวอร์ไต้หวัน
เพราะอย่างน้อย ธาดาเวอร์ไต้หวันก็ชัดเจน (ชั่วชัดเจน) และทำให้เราคนดู ด่าได้เต็มปากว่า ไอผัวชั่ว
การที่ธาดาเวอร์ไต้หวันชัดเจน มีส่วนดีอีกอย่าง ทำให้นางเอกต้องรีบตัดใจ แล้วรีบคิดว่า จะทำยังไงต่อไปดีกับชีวิต
ที่ต้องพึ่งตัวเอง แถมยังมีลูกน้อยต้องดูแลอีก
แต่ธาดาเวอร์ไทยนี่สิ เลวกว่า เพราะ "โกหก"
ความจริงคือ หมดรักอรุณาแล้ว ตั้งแต่วันที่เมียถาม
แต่พอเมียขอหย่า ยังมีหน้ามาโกหกว่า ยังรักอยู่ บ่งบอกถึงความเห็นแก่ตัวมาก
คือที่พูดว่ายังรักนั้น พูดเพราะหวงก้าง แม้สิ่งที่ตัวเองทิ้งแล้ว ก็ยังไม่อยากให้คนอื่นได้ เห็นแก่ตัวสุดๆ
ไม่อยากปล่อยเมียให้ไปเจอคนที่ดีกว่า หรือมีชีวิตที่ดีกว่า ไม่ต้องมาตายทั้งเป็น
เวอร์ไทย ปรับค่อนข้างเยอะ ดีที่ยังสนุก แม้ว่าเราจะชอบของไต้หวันมากกว่า
ทิ้งปมโลกสวย ไป เพิ่มความเข้มให้ปม ขาดความรัก ของกันยา จนจะเป็นโรคจิตอยู่รอมร่อละ
(เวอร์ไต้หวันนางเป็นคนที่นิสัยร้ายๆ สู้คน แต่ไม่จิตขนาดนี้ ที่ทำไม่ดีกับพี่สาวก็เพราะโลกสวยว่าเจอรักแท้กับพี่เขย)
ส่วนพาร์ทของนางเอกยังคล้ายต้นฉบับ เป็นส่วนสำคัญ และเป็นส่วนที่ดีมากๆ อีกส่วนของเรื่องนี้
และยังทำให้ เมีย2018 ไม่ใช่แค่ละครแย่งผัวแย่งเมีย
แต่ยังไง ละครก็ยังเป็นละคร ในส่วนของความฟิน ก็ยังคงต้องจัดอยู่
เพราะถึงจะเขียนบทให้เรียลยังไง แต่ก็ควรจะให้มีความหวังบ้าง ไม่งั้นละครคงจะเครียดเกินไป เศร้าเกินไป
จึงยังคงมีส่วนของความพาฝันอย่างบอสวศิน เป็นตัวละครที่ช่วยให้คนดูได้ชุ่มชื่นหัวใจบ้าง ทำให้นางเอกไม่น่าสงสารจนเกินไป
ก็ไม่ได้อยากจะยอมรับความจริงหรอก แต่ผู้ชายอย่างนี้ คงหาได้ยากกกกกกมากกกกกกก ในชีวิตจริง
โดยเฉพาะที่จะเดินเข้ามาในชีวิตของแม่ม่ายลูกติดคนนึง
( spoil ) ม่าย...อ่ะ ไม่ เมีย2018 ไม่ใช่ละครแย่งผัวแย่งเมีย
ถึงแม้เวอร์ไทยจะต่างจากเวอร์ไต้หวัน จนดูตลาดไปซักหน่อย แต่ก็ไม่ใช่ละครที่แค่แย่งผัวแย่งเมียแน่นอน
ดูเวอร์ไต้หวันมานานแล้ว จนลืมชื่อตัวละครในเรื่องไปหมดแล้ว แต่ยังเป็นละครเรื่องหนึ่งที่ชอบมากที่สุดจนถึงวันนี้
ส่วนตัวคิดว่า เวอร์ไต้หวัน เป็นละครที่น่าทึ่งและดีมาก มีสาระ "มาก" เรียลดี ดูแล้วได้คิด
ขอพูดถึงเวอร์ไต้หวันก่อน
แม้หน้าหนัง รวมถึงชื่อละคร จะดูตลาดมาก ชวนให้คิดว่าจะเป็นแค่ละครร้ายๆ แรงๆ แย่งผัวแย่งเมีย แย่งผู้ แค่ดูเอาสะใจ
แต่เอาเข้าจริง หน้าปกไม่ได้ตัดสินเนื้อใน
ละครไม่ได้เน้นเรื่องความเลวของผัวกับน้องเมีย หรือความแสนดีของนางเอก ที่จะทำให้เรารู้สึกว่า ละค้รละครหรือน้ำเน่ามาก
แต่ละครเสนอให้เห็นในมุมที่ลึกขึ้น เหมือน "วิเคราะห์" เจาะลึก
ให้เรามองเห็นว่า ทุกอย่างที่เกิดขึ้น มันมี เหตุผล ของมัน มันมีที่มาที่ไป ไม่ได้เกิดขึ้นลอยๆ
บทละครทำให้เข้าใจว่า ทำไมผัวกับน้องเมีย ถึงได้เลวได้ขนาดนั้น แล้วทำไมนางเอกถึงแสนดี
ละครทำให้เห็นว่า พฤติกรรมของคนแต่ละคน มันมี สาเหตุ ไม่ว่า สาเหตุนั้น จะมี "เหตุผล" หรือไม่ก็ตาม
ตรงนี้คือสิ่งที่ทำให้ละครมีความสมเหตุสมผล มีความเป็นไปได้
และยังทำให้เป็นละครผัวเมียที่ แตกต่าง และไม่ น้ำเน่า
อย่างความเลวของธาดา
อาจมีหลายคนคิดว่า ธาดาเวอร์ไต้หวัน เลวกว่าเวอร์ไทย โดยเฉพาะที่เอากับน้องเมียบนเตียงที่นอนกับเมีย
และฉากที่แสดงความใจดำอย่างถึงที่สุด บังคับจับมือเมีย เซ็นต์ใบหย่าบนเตียงในโรงบาล ทั้งๆ ที่เมียนอนแบ่บอยู่
พฤติกรรมแบบนี้ก็เลวนั่นแหละ ถ้าเป็นละครแย่งผัวแย่งเมียทั่วไป เราก็คงก่นด่าประณาม อย่าง "ไม่เข้าใจ" จริงๆ ว่า
เขาเลวถึงขนาดนี้ ได้ยังไง ทำแบบนี้กับเมียที่แสนดีได้ลงคอได้ยังไง
รวมถึงอิน้องเมียด้วย เนรคุณพี่สาวที่แสนดีได้ลงคอได้ยังไง (ฉากตอนท้ายเรื่อง ที่คืนกล่องที่พี่สาวเตรียมให้ไปทำงานวันแรกสะเทือนใจมาก)
แต่ละครนำเสนอให้เข้าใจว่า ผัวกับน้องเมียในเวอร์ไต้หวัน เป็นคนที่ "ขาด" ในสิ่งเดียวกัน คือ ความรัก
อิน้องเมียบ้านมีปัญหา ขาดความรักความอบอุ่นจากครอบครัว
ส่วนอิผัว ที่จริงไม่ได้ขาดอะไรหรอก แต่คิดไปเองว่าตัวเองขาด ในสิ่งที่ตัวเองคิดว่า เป็น "รักแท้"
อิตัวผัวตอนแรกก็ยังไม่รู้ว่าตัวเอง ขาด หรอก มารู้ตอนที่เจอน้องเมียแล้วนั่นแหละ แล้วคิดไปเองว่า
เมียที่อยู่ด้วยทุกวันนี้ ยังไม่ใช่คนที่ใช่ (ไอ่เวร)
แล้วทั้ง 2 คนนี้ ยังมีเหมือนกันอีกอย่างคือ ทั้งคู่เป็นคน โลกสวย
ด้วยความ ขาด "ความรัก" ที่คนนึงขาดจริง กับอีกคนที่ คิดไปเอง ที่บวกกับความมักมาก หลงรูปด้วย
ทำให้ 2 คนนี้เพ้อเจ้อกันไปเองซะใหญ่โตว่า ได้มาเจอ "รักแท้" เข้าแล้ว
และด้วยความ "โลกสวย" ด้วยกันทั้งคู่ ทำให้เกิดอุดมการณ์ที่คิดไปเองว่ายิ่งใหญ่ว่า
สามารถ "ทำทุกอย่างได้เพื่อรักแท้"
ซึ่งหมายรวมถึง สามารถ "ทิ้ง" ทุกสิ่งทุกอย่างได้ เพื่อรักแท้ของเรา โดยไม่รู้สึกผิดด้วย
โดยเอาคำว่า รักแท้ มาบังสำนึกผิดชอบชั่วดี
นี่ก็คือที่มา ที่ทำให้ทั้ง 2 คน ร่วมกันทำอะไรที่ร้ายกาจมาก กับเมีย กับพี่สาวของตัวเองได้ โดยไม่รู้สึกผิดซักนิดเดียว
แถมยังคิดว่า คนอื่นๆ ที่ไม่เห็นด้วยและตำหนิประณาม คือพวกคนที่ขัดขวาง รักแท้ ของพวกเขาซะด้วยซ้ำ
คนอื่นตังหากที่ผิด ไม่ใช่พวกเขา 2 คน ซึ่งสามารถอุทิศทุกอย่างได้เพื่อรักแท้ (ที่คิดไปเองและเข้าข้างตัวเอง)
การที่ธาดาเวอร์ไต้หวัน ยอมทิ้งสมบัติให้เมียกะลูก ยอมไปแต่ตัว ไม่ใช่เพราะยังมีความดีหลงเหลืออะไรหรอก
แต่เพราะคิดว่า ตัวเองกำลังทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ เพื่อรักษาอุดมการณ์ รักแท้ ตังหาก
และที่ธาดาเวอร์ไต้หวัน สามารถทำในสิ่งที่ใจดำอำมหิต ให้เมียเซ็นใบหย่าในโรงบาล ก็เพราะสาเหตุเดียวกันนี้แหล
อยากพิสูจน์รักแท้ให้น้องเมียเห็น
นี่คือสิ่งที่เราคิดว่า ดีที่สุด ของการเขียนบทเวอร์ไต้หวัน
ทำให้เราเข้าใจพฤติกรรมของตัวละคร โดยเฉพาะพวกตัวร้าย
ว่าต้องมีตรรกะวิบัติพังพินาศถึงเบอร์ไหน ถึงได้ลงมือทำร้ายจิตใจคนอื่นได้ถึงเพียงนี้
ส่วนที่คิดว่าธาดาไทย เลวกว่าเวอร์ไต้หวัน
เพราะอย่างน้อย ธาดาเวอร์ไต้หวันก็ชัดเจน (ชั่วชัดเจน) และทำให้เราคนดู ด่าได้เต็มปากว่า ไอผัวชั่ว
การที่ธาดาเวอร์ไต้หวันชัดเจน มีส่วนดีอีกอย่าง ทำให้นางเอกต้องรีบตัดใจ แล้วรีบคิดว่า จะทำยังไงต่อไปดีกับชีวิต
ที่ต้องพึ่งตัวเอง แถมยังมีลูกน้อยต้องดูแลอีก
แต่ธาดาเวอร์ไทยนี่สิ เลวกว่า เพราะ "โกหก"
ความจริงคือ หมดรักอรุณาแล้ว ตั้งแต่วันที่เมียถาม
แต่พอเมียขอหย่า ยังมีหน้ามาโกหกว่า ยังรักอยู่ บ่งบอกถึงความเห็นแก่ตัวมาก
คือที่พูดว่ายังรักนั้น พูดเพราะหวงก้าง แม้สิ่งที่ตัวเองทิ้งแล้ว ก็ยังไม่อยากให้คนอื่นได้ เห็นแก่ตัวสุดๆ
ไม่อยากปล่อยเมียให้ไปเจอคนที่ดีกว่า หรือมีชีวิตที่ดีกว่า ไม่ต้องมาตายทั้งเป็น
เวอร์ไทย ปรับค่อนข้างเยอะ ดีที่ยังสนุก แม้ว่าเราจะชอบของไต้หวันมากกว่า
ทิ้งปมโลกสวย ไป เพิ่มความเข้มให้ปม ขาดความรัก ของกันยา จนจะเป็นโรคจิตอยู่รอมร่อละ
(เวอร์ไต้หวันนางเป็นคนที่นิสัยร้ายๆ สู้คน แต่ไม่จิตขนาดนี้ ที่ทำไม่ดีกับพี่สาวก็เพราะโลกสวยว่าเจอรักแท้กับพี่เขย)
ส่วนพาร์ทของนางเอกยังคล้ายต้นฉบับ เป็นส่วนสำคัญ และเป็นส่วนที่ดีมากๆ อีกส่วนของเรื่องนี้
และยังทำให้ เมีย2018 ไม่ใช่แค่ละครแย่งผัวแย่งเมีย
แต่ยังไง ละครก็ยังเป็นละคร ในส่วนของความฟิน ก็ยังคงต้องจัดอยู่
เพราะถึงจะเขียนบทให้เรียลยังไง แต่ก็ควรจะให้มีความหวังบ้าง ไม่งั้นละครคงจะเครียดเกินไป เศร้าเกินไป
จึงยังคงมีส่วนของความพาฝันอย่างบอสวศิน เป็นตัวละครที่ช่วยให้คนดูได้ชุ่มชื่นหัวใจบ้าง ทำให้นางเอกไม่น่าสงสารจนเกินไป
ก็ไม่ได้อยากจะยอมรับความจริงหรอก แต่ผู้ชายอย่างนี้ คงหาได้ยากกกกกกมากกกกกกก ในชีวิตจริง
โดยเฉพาะที่จะเดินเข้ามาในชีวิตของแม่ม่ายลูกติดคนนึง